کابینت ها اصلی ترین آیتم آشپزخانه به شمار می روند که علاوه بر ایجاد فضای مناسب برای نگهداری وسایل پخت و پز، مواد اولیه غذایی و ظروف سرو و … نقش مهمی در دکوراسیون آشپزخانه دارد. امروزه به کابینت ها تنها به چشم محفظه های نگهداری نگاه نمی شود بلکه برای طراحی فضایی دلنشین تر و زیباتر از کابینت های مختلف در طرح ها، متریال و رنگ های متنوع بهره گرفته می شود.
خاستگاه های اولیه کابینت ها در واقع همان کمدهای قرون وسطایی بودند. مفهوم کمدها را می توان به قرون وسطی که عمدتاً برای نمایش فنجان ها و ظروف استفاده می شد، جستجو کرد. این کمدهای اولیه سازه‌های چوبی ساده با قفسه‌ها یا کشوها بودند که اغلب با عناصر تزئینی مانند کنده‌کاری یا سخت‌افزارهای تزئین شده تزئین می‌شدند.این تزئینات در قرن شانزدهم به کمدها اضافه شد.
در آن زمان مهمترین هدف از نصب این نوع کمدها در منازل و آشپزخانه ها فضاسازی برای نگه داری و ذخیره سازی بود. در خانواده های قرون وسطایی، کمدها یک هدف عملی داشتند و برای اقلام با ارزش مانند ظروف، ملحفه ها و مواد غذایی ذخیره می کردند. کم کم کمدها تزئین شدند و با طرح و نقش های زیبا حکاکی شدند. از این پس علاوه بر کاربرد فضاسازی، عملکرد بر زیبایی شناسی نیز به آن اضافه شد.
ظهور انقلاب صنعتی در قرن هجدهم تغییرات قابل توجهی در فرآیندهای تولید و مواد ایجاد کرد. تکنیک‌های تولید انبوه امکان تولید کابینت‌های کارآمدتر را فراهم کرد و منجر به ظهور سبک‌ها و طرح‌های جدید شد. با پیشرفت صنعت در ساخت کابینت و کمد، کابینت‌های آشپزخانه چند کاره، که اقلام را در قفسه‌های باز و در محفظه‌های سرپوشیده ذخیره می‌کردند، رایج‌تر شدند. این کابینت ها شامل مواردی مانند میز اتو یکپارچه، صندلی، و سکوهای پله برای دسترسی به ظروف در قفسه های بلند است.
ظهور کابینت های توکار امروزی
مفهوم مدرن کابینت آشپزخانه مسلماً با کابینت های توکار شروع شد که در دهه 1920 مد شد و فضای بازتری ایجاد کرد و حتی امکان میز آشپزخانه را فراهم کرد. با پیشرفت در تکنیک های ساخت و ساز، کابینت های توکار به طور فزاینده ای در خانه ها محبوب شدند. به جای کمدهای مستقل، صاحبان خانه شروع به گنجاندن کابینت در معماری اتاق کردند، فضا را بهینه کردند و ظاهری یکپارچه ایجاد کردند.
وقتی وسایلی مانند اجاق گاز و ماشین لباسشویی وارد صحنه شدند، آنها نیز توکار شدند. از آن زمان،انواع مختلف کابینت های قدیمی آشپزخانه کم رنگ شد و محبوبیت خود را از دست داد و انتخاب سبک کابینت های توکار همچنان گسترش یافت زیرا آشپزخانه ها به تدریج به عصر مدرن منتقل شده و شبیه به فضاهای امروزی شدند.
نوآوری ها در ابزار و ماشین آلات نجاری امکان دقت و سفارشی سازی بیشتر در ساخت کابینت را فراهم کرد. قفسه‌ها، کشوها و محفظه‌های قابل تنظیم به ویژگی‌های استاندارد تبدیل شدند و گزینه‌های ذخیره‌سازی پیشرفته‌تری را برای انواع اقلام ارائه کردند.
کابینت های مدرن
طرح‌های شیک و کارآمد از ویژگی های کابینت های جدید است. با پیشرفت قرن بیستم، تغییر به سمت طراحی‌های شیک‌تر و کارآمدتر صورت گرفت. کابینت ها برای تجسم یک زیبایی شناسی مدرن تکامل یافتند که با خطوط تمیز، سطوح صاف و سخت افزار مینیمالیستی مشخص می شد. با ظهور طراحی مدولار، کابینت ها به طور فزاینده ای قابل تنظیم برای پاسخگویی به نیازهای ذخیره سازی فردی شدند. اکنون صاحبان خانه می توانند کابینت ها را با قفسه های قابل تنظیم، کشوها و سایر لوازم جانبی پیکربندی کنند تا عملکرد را به حداکثر برسانند.
در کابینت های امروزی علاوه بر فضاسازی، توجه ویژه ای به زیبایی شناختی شده است تا جایی که آشپزخانه سهم بزرگی در دکوراسیون منزل دارد. کابینت های امروزی در سبک های مختلفی از جمله کابینت آشپزخانه کلاسیک، کابینت آشپزخانه نئوکلاسیک و آشپزخانه مدرن قابل اجرا است. هر کدام ویژگی ها و زیبایی های خاص خود را دارند. ما در مقاله های جداگانه، هر کدام از این سبک ها را به طور کامل تشریح کردیم. برای مطالعه کافی است روی هر کدام از سبک ها کلیک کنید.
تکامل از کمدها به کابینت ها منعکس کننده تغییرات گسترده تر در طراحی، فناوری و ترجیحات سبک زندگی در طول تاریخ است. در حالی که کمدها در قرون وسطی به عنوان راه‌حل‌های ذخیره‌سازی عملی عمل می‌کردند، کابینت‌ها برای پاسخگویی به نیازهای زندگی مدرن تکامل یافته‌اند و گزینه‌های ذخیره‌سازی قابل تنظیم، یکپارچه و زیبایی شناختی را برای خانه‌های امروزی ارائه می‌دهند. کابینت ها نقش حیاتی در دکور منازل دارند.